شناسایی عوامل مؤثر بر انتقال آموزش و رتبه‌بندی آنها در قوه قضاییه

 این پژوهش با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر انتقال آموزش و اولویت بندی آنها در قوه قضاییه انجام شد. روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه گرد آوری داده‌ها، توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری شامل 3500 نفر از کارکنان اداری ستاد قوه قضاییه می‌باشد که با استفاده از جدول مورگان، 384 نفر به عنوان نمونه تعیین و با روش نمونه گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته 88 سؤالی بود که با مرور مبانی نظری و عملی و نیز مصاحبه‌های اکتشافی، تدوین شد. این ابزار در مقیاس پنج درجه‌ای لیکرت تنظیم و با توجه به مبانی موجود مشتمل بر 19 مؤلفه و در 3 دسته اصلی (عوامل هنجاری، رفتاری و زمینه ای) می‌باشد. روایی ابزار با استفاده از روای محتوایی و روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین پایایی ابزار با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بررسی شد و مقدار 841/0 به دست آمد. داده‌های جمع آوری شده به کمک آزمون‌های تحلیل عاملی اکتشافی و رتبه بندی فریدمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سیزده عامل (بعد هنجاری شش عامل، بعد رفتاری سه عامل و بعد زمینه‌ای چهار عامل) حاصل شد. در بعد هنجاری، یادگیری سازمانی و در بعد فردی، همه عوامل و در بعد زمینه ای، عامل فرهنگی و اجتماعی بالاترین رتبه را کسب کردند.